Η ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΛΗΝΩΣ

Δάφνη Χρονοπούλου


Κάθε ιστορία έχει το χρώμα της.

Με αυτή τη φράση ξεκινάει το βιβλίο της "Τρεις ιστορίες" η Δάφνη Χρονοπούλου.

Δεν λαθεύει καθώς η κάθε μια απο τις τρεις που έχει γράψει αναδεικνύουν διαφορετικά συναισθήματα στους ήρωες της.

Ήρωες αληθινοί, άνθρωποι με αναγνωρίσιμους χαρακτήρες που ζουν ανάμεσα μας.

Η συγγραφέας δημιούργησε τον καθένα με ξεχωριστή προσωπικότητα και τοποθετημένους στον χωροχρόνο και το κοινωνικό πλαίσιο που αναφέρονται οι μυθιστορίες της.
Η γραφή της είναι απόλυτα οργανωμένη στις απαιτήσεις του ποιοτικού διηγήματος.

Η αφήγηση μέσα από τις κορυφώσεις, τις εκπλήξεις, τις συγκρούσεις και τις συγκινήσεις που είναι επιθυμητοί και αναγκαίοι παράγοντες στην καλή οργάνωση μιας μυθιστορίας, γεννούν εικόνες στο νου του αναγνώστη.

Είναι η μαγεία των λέξεων να απευθύνονται και στις πέντε αισθήσεις εκφράζοντας το ύφος της συγγραφής, το χρώμα, τη φόρμα, την πλοκή.Πλούσιος και εκφραστικός λόγος με πολυτονικό σύστημα που δίνει μια άλλη δυναμική στα κείμενα τα οποία παρασέρνουν το μυαλό να ταυτιστεί με τις αναζητήσεις των ηρώων της. Ευκολοδιάβαστες ιστορίες που αφήνουν σκέψεις μετά το τέλος της ανάγνωσης.

Απόσπασμα.

Όταν τη γνώρισε ήταν τόσο μαστουρωμένη που ο Σίντι δεν κατάλαβε ότι θα την ερωτευόταν. Διότι δεν του άρεσαν οι τοξικομανείς.
Χόρευε μόνη της, έτσι που χόρευαν τότε, αληθινό κορίτσι του ’70 με τα μάτια κλειστά, δίχως παπούτσια, μ’ ένα τεράστιο κίτρινο τριαντάφυλλο στερεωμένο στη ζώνη της.